Information

Faites vos démarches en ligne : https://yvoir.guichet-citoyen.be/

Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Navigatie

Navigatie
Navigation menu
U bent hier: Home / Loisirs / Toerisme / Toerisme website / Presentatie / De dorpen / Yvoir
Document acties

Yvoir

Introductie

Klein dorpje aan de samenloop van de Maas en de Bocq, op een plaats die de nodige motorkracht levert aan de ontwikkeling van de steengroeves, waarvan de aanwezigheid sinds de 16de eeuw werd opgetekend.

Industriële gebouwen en huizen van de eigenaars van steengroeves (Maison Posson) getuigen van deze belangrijke activiteit en van de rijkdommen van de eigenaars.
 
In de 2de helft van de 14de eeuw ontwikkelt de ontginning van steengroeves zich, waarvan enkele vandaag de dag nog steeds in gebruik zijn. Ook bestaan er nog oude kalkovens.

Rond het oude centrum staat een groepering van gebouwen uit de 17de en 18de eeuw. Volgend op de aanleg van de spoorweg in 1863 (viaducten) breidde de gemeente zich uit en werd het een dichtbebouwde plaats met gebouwen die voornamelijk uit zandsteen, kalksteen en baksteen zijn opgetrokken.

Vervolgens, vanaf het begin van de eeuw, namen de huizen en villa's van de meesters de stijl aan die toen in de mode was. De huizen werden gebouwd rond de place des Combattants en recht tegenover de Maas.

Geschiedenis

De geschiedenis van Yvoir gaat terug op de neolitische periode toen er een silexatelier stond op de site van Tricointe.

De site van Airbois werd tijdens de Galloromeinse periode bezet. Het is op deze plek dat een onderzoeker de naam Yvoir terugvond onder de benaming HORA (Germaanse term voor moddergrond) in een van de manuscripten van de provoostambt van Poilvache waarvan Yvoir een leengoed was.

Vanaf de 14de eeuw is Yvoir het centrum van een belangrijke ijzerindustrie. Ze bevatte 12 steengroeves waarvan de eerste " la forge d’Yvoir genoemd werd " en de tweede " la forge d’Aminthe ". Het leven in de regio sloeg een moderne richting in door de fases van welvaart en de recessie van de steengroeves. Zij stopten hun activiteiten in 1866 na de dood van de laatste eigenaar en werden omgebouwd tot molens en zagerijen. Tijdens deze eeuw werden er sluizen gebouwd en de houtskool werd vervangen door steenkool.

Terwijl de ijzerindustrie achteruit gaat, vestigt Alfred Dapsens, afkomstig uit Doornik, zich in Yvoir.  
Hij koopt de gebouwen van de oude meesters en exploiteert de zandsteengroeves die zeer belangrijk waren gezien hun zeldzaamheid in België.

Sinds de laatste fusie van de gemeentes in 1976, wordt Yvoir de hoofdplaats van de gemeente en het administratief centrum.

Erfgoed